Wij gebruiken cookies om jouw gebruikservaring op onze website te verbeteren. Lees hier onze privacy policy. Ik ga akkoord
Doe mee!

“Wat een luxe en vrijheid heb ik terug.”

Mariette was 18 jaar toen haar nierproblemen aan het licht kwamen. Chronische nierinsufficiëntie was het verdict. “Met medicatie en een aangepast voedingspatroon heb ik mijn gezinsleven en mijn job nog ruim 30 jaar op een normale manier kunnen beleven. Tot ik in 2014 borstkanker bleek te hebben. Na de operatie en de bestralingen ging mijn nierfunctie verder achteruit en was het nodig om dialyse op te starten, eerst peritoneale dialyse, maar al snel werd dat hemodialyse(*).”

“Drie dagen per week telkens vier uur hemodialyse, dat was geen lachertje.”

Doodmoe
En dus trok Mariette noodgedwongen drie keer per week naar de hemodialyse-afdeling in Hasselt. “Zelf mocht ik niet rijden, dus maakte ik gebruik van de taxidienst. Later zorgden mijn man en kinderen voor mijn vervoer. Telkens vier uur hemodialyse, dat was geen lachertje. Als ik terug thuis kwam, was ik doodmoe en had ik geen greintje energie meer. De rest van de dag sliep ik vooral. Tot tijdens de dialyse één van de verpleegster zei: “We gaan starten met thuishemodialyse. Is dat niet iets voor jou?” Samen met mijn man heb ik toen beslist om ervoor te gaan.”

Levenscomfort
Van de 600 hemodialysepatiënten in Limburg komt naar schatting 10% in aanmerking voor thuishemodialyse. Mariette bleek een geschikte en gemotiveerde kandidaat te zijn. In april 2017 startte ze in Jessa als eerste nierpatiënt met een thuishemodialyse-opleiding van 6 weken. Op 31 mei was haar eerste thuishemodialyse een feit. “Wat een luxe en vrijheid heb ik sindsdien terug! Ik voel me fitter en moet minder streng diëten. Bovendien kan ik de dialyses nu plannen wanneer het mij het beste uitkomt en hoef ik niet meer naar Hasselt. Kortom: mijn levenscomfort is er geweldig op vooruitgegaan.”

“Een thuisdialyse vraagt wel de nodige zelfdiscipline. En ik moet ook vaker dialyseren maar een thuisdialyse duurt slechts 2,5 uur en is dus minder vermoeiend. Na afloop moet ik de machine wel zelf reinigen, maar dat minpuntje weegt absoluut niet op tegen het gigantische profijt. Ik hoop dat ik thuishemodialyse kan blijven doen tot aan de niertransplantatie. Met dank aan mijn man, kinderen en kleinkinderen omdat ze me hierin steunen en aan de arts en het thuishemodialyseteam voor de goede begeleiding!”

(*) Peritoneale dialyse (buikspoelingen) is een vorm van nierdialyse waarbij je eigen buikvlies wordt gebruikt als filter om afvalstoffen via spoelvloeistof uit het bloed te verwijderen. Bij hemodialyse neemt een kunstnier buiten het lichaam (het hemodialysetoestel) de zuivering van het bloed over.

 

In Hasselt zijn duizenden professionals en een veelvoud aan vrijwilligers actief in zorg en welzijn. Onze zorgverhalen vertellen over ieders bijdrage aan een gezonde en zorgzame stad. Elk verhaal is een onmisbaar deeltje van Hasselt Zorgstad. Samen zorgen we voor morgen.

Dit zorgverhaal werd geschreven door communicatiedienst Jessa Ziekenhuis (tekst: Brigitte Celis, foto’s: Kristof Hayen)

Deel dit artikel

Lees andere verhalen

“Ik wil mensen leren genieten van het fietsen.”

Met de fiets naar het werk of je boodschappen doen, er is geen leukere manier om je te verplaatsen door de stad. Zeker als de zon schijnt! Sommige volwassenen hebben het fietsen nog niet onder de knie, maar daar steken de staddiensten Sport en Wijkmanagement een stokje voor. Enkele keren per jaar organiseren ze fietslessen voor volwassenen.
Meer ›

"Zorgeloos wonen voor iedereen? Een droom die werkelijkheid wordt in het Universal Design Woonlabo."

Sofie Cox, Ester Winters, Elke Verhaegen, Steffi Vanherf en Ruth Schols, vijf knappe koppen op een rij die ergotherapie studeren aan de Hogeschool PXL Zij worden opgeleid tot expert om een persoon of een groep personen te begeleiden om zo zelfstandig mogelijk te functioneren in hun eigen woon-, leef-, school- of werkomgeving.
Meer ›

“Met een beetje verdraagzaamheid kom je een heel eind.”

Lange tijd zag het er voor Annemie De Bock (57) naar uit dat ze door rugproblemen nooit meer een job zou kunnen uitoefenen. Dan engageer ik me maar als vrijwilliger, dacht ze. Net deze belangeloze vrijwilligersinzet bleek achteraf de eerste stap naar de job van haar leven.
Meer ›

Blijf op de hoogte

We hebben je inschrijving goed ontvangen!
Dit e-mailadres staat al in onze mailinglijst.