Diabetespatiënt Nick (12): “Ik kan alles doen maar moet wel goed opletten.”

15 februari 2013. Nick Houben, 6 jaar, belandt met zijn ouders op de spoedgevallendienst van het Jessa Ziekenhuis. De diagnose valt snel: diabetes type 1. Intussen is Nick uitgegroeid tot een coole gast van 12 jaar die hier prima mee omgaat. “Ik hoef niks te laten omdat ik diabetes heb, maar ik moet wel altijd mijn bloedglucose in het oog houden en bijregelen.” 

Veel drinken en plassen, heel moe en op korte tijd vermagerd. Dat waren de symptomen waarmee Nick die dag in 2013 in het ziekenhuis belandde. “Ook als baby en peuter dronk Nick al veel, maar bij medische controles zag niemand daar iets onrustwekkends in,” blikt moeder Judith terug. “Tijdens een weekje vakantie merkten we dat hij toch wel erg vermagerd én moe was. De huisarts stuurde ons meteen naar het ziekenhuis. 

Knuffel Hippo

“Ik herinner mij dat allemaal niet meer zo goed,” vertelt Nick. “Maar ik heb toen wel in het ziekenhuis een knuffel gekregen, Hippo, die ook diabetes heeft. Die knuffel was voor mij heel belangrijk, hij heeft mij heel goed geholpen. Ook nu heb ik hem nog altijd.” Knuffel Hippo van het ‘Hippo Friends type 1 diabetesfonds helpt kinderen zowel op educatief als emotioneel vlak om met diabetes type 1 om te gaan.

Zelfvertrouwen

Voor papa Pim en mama Judith ligt de ziekenhuisopname nog vers in het geheugen. “We werden iedere dag ondergedompeld in wat diabetes type 1 is en hoe we dit konden aanpakken. Na de ziekenhuisopname wordt je immers arts, verpleegkundige, psycholoog, diëtist, … van je kind. De aanpak van het ziekenhuis was heel goed. Ondanks de immense klap die we hadden gekregen, stapten we na een kleine week met het nodige zelfvertrouwen het ziekenhuis uit. Dat vinden we nog altijd straf.”

Vrienden

Intussen is Nick een tiener en wil hij een zo gewoon mogelijk leven leiden. “Ik kan alles, maar moet wel goed opletten. Mensen begrijpen soms niet goed wat ik heb, maar ik krijg weinig vervelende reacties. Mijn vrienden zijn er mee opgegroeid en mijn beste vriend Jürre herkent de symptomen heel snel als mijn glucose niet goed is. Ook in de klas is het geen probleem als ik moet drinken, eten of mijn glucose moet scannen. Iemand van het ziekenhuis is in mijn klas uitleg komen geven toen ik naar de middelbare school overschakelde. Mijn klasgenoten vinden dat nu heel gewoon. Op controle gaan naar het ziekenhuis vind ik minder leuk. Het lijkt dan alsof je ziek bent, en dat wil ik niet graag.”

Misvatting

Nick heeft ook regelmatig contact met lotgenoten. “We gaan op kamp en doen samen activiteiten. Het leuke is dat je dan niets hoeft uit te leggen of geen rare vragen krijgt”, lacht Nick. “Er bestaan nog veel misvattingen,” voegt Pim toe. “Eigenlijk zouden diabetes type 1 en diabetes type 2 een totaal andere benaming moeten krijgen. Nu denken mensen vaak dat dit hetzelfde is.” Bij diabetes type 1 produceert het lichaam zelf geen insuline meer waardoor het suikergehalte in het bloed verhoogt. Bij type 2 kan de levensstijl mee een rol spelen.

Dagelijkse uitdaging

“Mensen denken dat de diabetes van Nick nu wel ‘onder controle’ is. Maar zo werkt het niet. Elke dag is een uitdaging. Lengte, gewicht, hormoonschommelingen, zomer of winter, school of vakantie, staat Nick onder spanning tijdens de examens…. Al die externe factoren zorgen ervoor dat zijn lichaam anders reageert. Eén goede raad aan wie dit doormaakt: durf erover te praten, het telkens opnieuw uit te leggen.”

Kunstwerken rond diabetes

Voor het 10-jarig bestaan van de kinderdiabetesconventie organiseerde het Jessa Ziekenhuis onlangs een tentoonstelling van kunstwerkjes van diabetespatiëntjes. Nick: “We mochten een kunstwerkje maken rond het thema diabetes. Ik heb een afbeelding gemaakt van Hippo met insulinebuisjes die ik opgespaard had. Leuk om te doen!” De tentoonstelling zal in maart 2019 ook tijdelijk te zien zijn in het Huis van het Kind. 

In Hasselt zijn duizenden professionals en een veelvoud aan vrijwilligers actief in zorg en welzijn. Onze zorgverhalen vertellen over ieders bijdrage aan een gezonde en zorgzame stad. Elk verhaal is een onmisbaar deeltje van Hasselt Zorgstad. Samen zorgen we voor morgen.

Dit zorgverhaal werd geschreven door Brigitte Celis, communicatiedienst Jessa Ziekenhuis. De foto's werden gemaakt door Kristof Hayen, communicatiedienst Jessa Ziekenhuis.