Als vluchteling op de arbeidsmarkt

Beide vrouwen deden mee aan een project ter voorbereiding voor de arbeidsmarkt, aangeboden door Alternatief VZW, omdat ze graag willen werken. Bovendien helpt het contact met Belgen hen bij het verbeteren van hun Nederlands. Tot op heden hebben ze amper tot geen contact met Belgische mensen. “Jammer”, zeggen Manel en Aïcha “het zou ons heel erg verder helpen om de taal onder de knie te krijgen.”

Tijdens 28 sessies gingen de dames in groep, met andere erkende vluchtelingen, op ontdekkingstocht op de arbeidsmarkt. “Het contact met Martine, Monique en Hedwig, onze begeleiders, was heel erg fijn”, weet Manel te vertellen, “ Iedereen sprak Nederlands in de les. Soms was het echter zo moeilijk om elkaar te verstaan dat we onderling vertaalden aan elkaar. In het begin was iedereen nog erg onzeker maar naar het einde van de sessies sprak iedereen vrijuit.”

Tijdens het project ging de groep op bedrijfsbezoek naar enkele bedrijven, waar ze de jobs leerden kennen achter de schermen.“Ze weten nu wat ze moeten doen om zich aan te melden voor een job. De sessies waren om de arbeidsmarkt echt goed te leren kennen. Nu helpt het OCMW hen verder met het verdere solliciteren” aldus Martine van Alternatief vzw.

“Als fijne afsluiter speelden we een spel rond solliciteren,” zegt Aïcha, “Iedereen had ook gerechten bij uit zijn of haar thuisland. Dat was heel erg gezellig.”

Thuis wordt er met het gezin en in de familie Arabisch gesproken, geen Nederlands. “Als je een iets oudere leeftijd hebt, is het toch moeilijker om een taal te leren”, aldus Manel. De vriendinnen zijn het eens dat jongeren veel vlotter het Nederlands leren en dat ouderen iets meer moeite hebben met het leren van een nieuwe taal.

Toch proberen ze beiden heel veel te oefenen, maar geven aan contact nodig te hebben op de werkvloer met fijne collega’s om het Nederlands goed te leren. “Ze bloeien heel erg open door Nederlands te praten, omdat ze ook goed oefenen”: zegt Martine van Alternatief vzw. De hele groep is heel erg zelfredzaam, ze gebruiken bijvoorbeeld vertalingsapps in de lessen. Zo kunnen ze altijd hun plan trekken.

Vanuit de bezochte bedrijven ook niets dan lovende woorden over het taalniveau. De gehele groep deed altijd goed haar best en ze stelden allemaal interessante vragen die goed voorbereid waren.

Jammer genoeg is voor Manel de dreiging in haar thuisland Syrië nog steeds te groot om er te wonen. Terugkeren ziet ze niet zitten, omdat er nog steeds veel chloorgas wordt gebruikt in de oorlog. “Terugkeren? Neen, in België zijn er veel betere toekomstvooruitzichten dan in Syrië.”

“Ik houd heel erg van werken, en helemaal niet van stil zitten”: zegt Manel “De situatie waar ik nu in zit vind ik helemaal niet leuk.” Zowel Aïcha als Manel hadden vast werk in hun thuisland als chef in een hotel en meubelverkoopster. “Ik heb nu een job gevonden door het project” zegt Aïcha “ik begin binnenkort aan mijn eerste dag. Hopelijk verloopt alles goed.”

In Hasselt zijn duizenden professionals en een veelvoud aan vrijwilligers actief in zorg en welzijn. Onze zorgverhalen vertellen over ieders bijdrage aan een gezonde en zorgzame stad. Elk verhaal is een onmisbaar deeltje van Hasselt Zorgstad. Samen zorgen we voor morgen.

Dit verhaal werd geschreven door Truus Horemans, studente van Hogeschool PXL.